Αναδημοσίευση από το blog της Ομάδας ενάντια στα Κέντρα Κράτησης, Musaferat:

Μετά και το θάνατο ενός 5χρονου κοριτσιού στις 10 Οκτωβρίου από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, ένας ακόμη θάνατος ήρθε να προστεθεί στο κέντρο κράτησης της Μόριας. Την Παρασκευή 20 Οκτωβρίου ένας 55χρονος ιρακινός εξέπνευσε, αποτελώντας τον 13 νεκρό στα κολαστήρια του νησιού. Οι ιατρικές εξετάσεις μιλάνε για καρδιακό πρόβλημα, ενώ συγκρατούμενοί του δηλώνουν ότι διαμαρτυρότανε στις αρχές και τις οργανώσεις όλη την προηγούμενη εβδομάδα για ενοχλήσεις χωρίς όμως να του δίνουν σημασία. Παρόμοιες καταγγελίες υπάρχουν και για το θάνατο της 5χρονης όπου ήταν αναγκασμένη να μένει σε καλοκαιρινή σκηνή με τους γονείς και τα 5 αδέρφια της, οι οποίοι αναζήτησαν κουβέρτες και επίσης αγνοήθηκαν. Οι θάνατοι στα κέντρα κράτησης όσο και να προσπαθούν να αποδοθούν από τις αρχές σε φυσικά αίτια ή χρόνιες παθήσεις δεν είναι τίποτα άλλο από τη εξάπλωση των αντιμεταναστευτικών θανατοπολιτικών από τα σύνορα στα εδάφη της Ελλάδας και της ΕΕ. Χιλιάδες μετανάστες-ριες βρίσκονται εγκλωβισμένοι-ες στα κέντρα κράτησης, ζώντας κάτω από άθλιες συνθήκες, εξουθενωμένοι-ες από την παρατεταμένη κράτηση και απελπισμένοι-ες από την αβεβαιότητα που τους περιβάλει. Η μόνη αιτία θανάτου είναι η απαξίωση της ίδιας της ζωής των μεταναστών/στριών από τις ρατσιστικές πολιτικές του κράτους. Που σαν «ξένα σώματα» δεν δικαιούνται να έχουν τις ίδιες ανάγκες με όλους τους άλλους, όπως η στέγη, η τροφή, η πρόσβαση στο νοσοκομείο.

Με τις αφίξεις να έχουν αυξηθεί σημαντικά το τελευταίο διάστημα και τους ρυθμούς παροχής ασύλου να είναι τρομακτικά αργοί, στο κέντρο κράτησης της Μόριας βρίσκονται στοιβαγμένοι πάνω από 5.500 μετανάστες με την πραγματική του χωρητικότητα να μην ξεπερνάει τους 2.500. Η συνθήκη αυτή έχει μετατρέψει την κατάσταση σε ανυπόφορη για τους-τις περισσότερους-ες θέτοντας πέραν των άλλων σοβαρά ζητήματα ασφάλειας για τους-τις πιο αδύναμους-ες. Ένα μείγμα αλληλοδιαπλεκόμενων εξουσιών και κατασταλτικών μέσων χρησιμοποιείται για την πειθάρχηση των μεταναστών-ριων, χωρίς όμως να βρίσκει πάντα εφαρμογή.

Τελευταίο παράδειγμα αποτελεί η νέα διαμαρτυρία περίπου 150, κυρίως αφγανών, μεταναστών που πραγματοποιείται από την Παρασκευή 20/10. Ένας σοβαρός καυγάς μεταξύ αραβόφωνων και αφγανών μέσα στο κέντρο κράτησης οδήγησε πολλούς-ες να μην δεχθούν να περάσουν καμία παραπάνω μέρα εντός του. Αρχικά προχώρησαν σε νυχτερινή κατάληψη του δρόμου που περνάει μπροστά από το κέντρο απαιτώντας από τις αρχές να επισπευσθούν οι διαδικασίες εξέτασης των αιτημάτων ασύλου τους, αλλά και να μεταφερθούν σε πιο ασφαλή σημεία διαμονής καθώς μεταξύ τους υπήρχαν πολλές γυναίκες και παιδιά. Το Σάββατο το πρωί προσπάθησαν να κατέβουν με πορεία στην πόλη της Μυτιλήνη για διαμαρτυρία όμως παρεμποδίστηκαν από κλούβα της αστυνομίας στην είσοδο της πόλης. Όταν άνοιξε ο δρόμος συνέχισαν την πορεία τους μέχρι την κεντρική πλατεία της πόλης όπου και αποφάσισαν να παραμείνουν μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους. Από την αρχή η αστυνομική παρουσία ήταν έντονη στην προσπάθεια τρομοκράτησής τους αλλά και των αλληλέγγυων που κατέφθαναν και αναγκαζόντουσαν πολλοί-ες να περάσουν από εξακρίβωση στοιχείων.  Ωστόσο η συνεχής προσέλευση όλο και περισσότερου κόσμου οδήγησε τις αστυνομικές δυνάμεις να αποτραβηχτούν εκτός πλατείας και οι μετανάστες-ριες παρέμειναν τη νύχτα στην πλατεία. Από την Κυριακή το πρωί και ενώ η πίεση των αστυνομικών συνεχιζόταν σε αλληλέγγυους-ες, οι αρχές προσπάθησαν να τους μεταπείσουν να εγκαταλείψουν την πλατεία υποσχόμενες τους επίσπευση των διαδικασιών και μεταφορά τους στο κέντρο του Καρά Τεπέ. Εντωμεταξύ διάφοροι μετανάστες μεταξύ τους και παιδιά χρειάστηκε να μεταφερθούν στο νοσοκομείο από την εξάντληση. Σοβαρό εμπόδιο στην εκπλήρωση μέρους των αιτημάτων τους φέρεται να παίζει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, που σύμφωνα με δημοσιεύματα αρνείται την καταγραφή των διαμαρτυρόμενων στην πλατεία Σαπφούς για τη μεταφορά τους στον καταυλισμό του Καρά Τεπέ, φοβούμενη την επανάληψη των διαμαρτυριών και από άλλους-ες μετανάστες-ριες.

Με τον καιρό να αναμένεται να χειροτερέψει πολύ τις επόμενες μέρες η μόνη λύση για τους-τις μετανάστες-ριες και τους αλληλέγγυους που στέκονται δίπλα τους είναι η όξυνση των αγώνων. Ενάντια στην κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα, τον πολιτισμό των συνόρων, των εθνών και των εθνικισμών.

Musaferat

23/ 10/2017

New death and demonstrations by migrants in Moria

Following the death of a 5 years old child on the 10^th October from a cause as yet unknown, one more was added to the previous ones in the detention centre of Moria. On Friday 20^th October a 55 -year-old Iraqi passed away, being the 13th death in the concentration camps of the island. The medical exams showed a heart problem as the cause of death, while his co-detainees say that he had been complaining to the authorities and the NGOs over the last week without being given any attention. Same complaints exist for the death of the 5yr old girl, who had to sleep in a summer tent with her parents and 5 brothers, that were asking for blankets without being heard either. The authorities try to claim that the deaths in the detention centres are the result of natural causes or from chronic diseases; however they are nothing less than the transfer of the antimigration death-politics from the borders of Greece and EU on its own grounds. Thousand of migrants are trapped in detention centers, living under wretched conditions, exhausted by prolonged detention, and desperate from the uncertainty that surrounds them. The only cause of death is the devaluation of their lives from the racist policies of the state. As «foreign bodies» they are not entitled to have the same needs as all others, such as shelter, food, or access to the health system.

As arrivals have increased significantly lately and asylum rates are frighteningly slow, more than 5,500 migrants are stowed away in Moria’s detention center, with its actual capacity not exceeding 2,500. This condition has made the situation intolerable for most of them posing beyond the other, and serious security issues for the weakest ones. A mixture of intertwined powers and repressive means  is used to discipline immigrants, without however being always applicable.

The latest example is the latest protest of some 150, mostly afghans, migrants, which has been going on since Friday 20/10. A serious fight between arab-speaking migrants and afghans in the detention center has led many of the detainees to refuse to spend any more days in it. Initially, they occupied the street in front of the center for a night, urging authorities to speed up their asylum claims, but also move them to safer places as there were many women and children among them.  On Saturday morning they tried to march down to the city of Mytilene for a protest, but they were blocked by police forces at the entrance of the city. When the road opened again, they continued their march to Sapfo Square, the main square of the city where they decided to stay until their demands were met. From the beginning, the police presence was very intense in their attempt to terrorise the migrants but also the people that were coming to show their solidarity. Many of them had to pass from identification checks. However, the constant arrival of more and more people has led the police to withdraw from the square and the migrants spent the night in the square. Since Sunday morning and while police pressure against the people that were coming for solidarity continued, the authorities tried to convince them to abandon the square by promising them to speed up their procedures and transfer them to Kara Tepe’s center. Meanwhile, several migrants, with children among them, had to be transported to the hospital due to exhaustion. A serious hurdle for some of their demands to be met is being played by the UNCHR, which, according to reports, denies the registration of the protestors in Sappho Square for their transfer to Kara Tepe’s camp, asking them to return in the Moria centre, because they are afraid that this would set an example for other migrants as well.

With the weather conditions being expected to worsen over the next days, the only solution for the migrants and the people in solidarity that stand next to them is the strengthening of the struggles. Against the state-capitalist barbarity, the culture of the borders, the nations and the nationalisms.

Musaferat

October 2017