[Eng] “Migrated War” – προδημοσίευση αγγλόφωνης έκδοσης

 

«Migrated War»

Μιλιταρισμός, ασφάλεια, ανθρωπιστικές ιδεολογίες και αντι-μεταναστευτικές πολιτικές

Η έκδοση «Migrated War» τυπώθηκε τον Ιούνιο του 2023 σε 500 αντίτυπα από την Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης (Αθήνα). Διανέμεται χέρι-χέρι σε αυτο-οργανωμένους χώρους και καταλήψεις χωρίς αντίτιμο, με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά. Κάθε χρήση που εξυπηρετούσε κράτη, θεσμούς, ΜΜΕ και μηχανισμούς μεσολάβησης είναι από ανεπιθύμητη έως εχθρική. Η ελεύθερη χρήση και αναπαραγωγή, μερικώς ή συνολικά, για αυτό-οργανωμένους αγώνες και εγχειρήματα θεωρείται δεδομένη.

Για οτιδήποτε σχετικό με τα περιεχόμενα, τη διανομή ή την παρουσίαση της έκδοσης, μπορείτε να επικοινωνήσετε στην ηλεκτρονική διεύθυνση: olikiarnisi@espiv.net

Πρόλογος

Η μετανάστευση -ή πιο σωστά ο έλεγχος και η καταστολή της- αποτελεί σταθερά μία κρίσιμη ατζέντα της κυριαρχίας παγκοσμίως, από τη Μεσόγειο και την Ανατολική Ευρώπη έως τα σύνορα των ΗΠΑ και του Μεξικού ή αυτά της Αυστραλίας. Από τη μία, οι βασικότερες αιτίες που εξαναγκάζουν εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως να μετακινούνται (πόλεμος, φτωχοποίηση πληθυσμών, περιβαλλοντική λεηλασία, κοινωνικοί και φρονηματικοί αποκλεισμοί με βάση το φύλο, τη φυλή, την τάξη, τη θρησκεία) βρίσκονται στον πυρήνα της ύπαρξης και της εξουσίας κράτους-κεφαλαίου-πατριαρχίας, ενώ από την άλλη στην περίοδο που διανύουμε κάθε άλλο παρά αμβλύνεται η ένταση όλων των παραπάνω αιτιών. Απεναντίας, από τον πόλεμο στην Ουκρανία και την κρατική/καπιταλιστική λεηλασία ανθρώπων και περιβάλλοντος, μέχρι τις αλλεπάλληλες οικονομικές, υγειονομικές, κλιματικές, επισιτιστικές, συστημικές «κρίσεις», οι αιτίες αυτές κανονικοποιούνται στην καθημερινότητα ακόμα και των μέχρι πρότινος «ασφαλών» ανεπτυγμένων κρατών και οικονομιών. Σε μία τέτοια βάση, η «Ευρώπη-Φρούριο», το απαραίτητο αυτό κρατικό και καπιταλιστικό οικοδόμημα θανατοπολιτικής, ρατσισμού και κοινωνικών/ταξικών αποκλεισμών ή διακρίσεων απέναντι σε μετανάστ(ρι)ες- καταφέρνει να εδραιώνεται υλικά και ιδεολογικά μέσα από επαναλαμβανόμενες «μεταναστευτικές κρίσεις», με την πιο πρόσφατη να εκδηλώνεται πριν από περίπου μία δεκαετία. Επαναφέροντας στην ευρωπαϊκή «κανονικότητα» πολλά από αυτά που μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο είχαν επιμελώς κρυφτεί κάτω από το χαλί της: τον κυνισμό του στρατοπεδισμού, του θεσμικού ρατσισμού, της φυλετικής «ανωτερότητας», των θρησκόληπτων διακρίσεων, των ομαδικών δολοφονιών και της νομικής διάκρισης των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται στο ίδιο μέρος σε πολλαπλές κατηγοριοποιήσεις, εκκινώντας από τη διάκριση μεταξύ μεταναστ(ρι)ών και προσφύγων και συνεχίζοντας σε αυτές των προσφύγων και των πολιτών κτλ.

Στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, ολοένα και μεγαλύτεροι πληθυσμοί κατευθύνονταν προς την ευρωπαϊκή ενδοχώρα παρά στις κοντινές ασιατικές ή αφρικάνικες περιοχές των εκάστοτε τόπων προέλευσής τους. Το νησί της Λέσβου (το μεγαλύτερο σε έκταση νησί στα βορειοανατολικά σύνορα του ελληνικού κράτους με το τουρκικό) μετατράπηκε στο βασικότερο πέρασμα εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστ(ρι)ών προκειμένου να εισέλθουν στην ευρύτερη περιοχή της Ευρώπης. Η Λέσβος και γενικότερα η θάλασσα και τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, που συνδύαζαν συμπυκνωμένα τόσο τον «μη τόπο» των συνόρων και των στρατοπέδων όσο και μία μικρογραφία του «αστικού τοπίου» των δυτικών κρατών συμπεριλαμβανομένης μιας διεθνούς μετακίνησης λόγω τουρισμού, έγιναν το υπόδειγμα αλλά και το πεδίο άσκησης της νέας αντιμεταναστευτικής στρατηγικής της Ευρώπης-Φρούριο και του ελληνικού κράτους, με εκτελεστές τα ευρωπαϊκά επιτελεία, τον Frontex, τον ελληνικό στρατό, αλλά και μία (αρχικά αναρίθμητης, μετέπειτα πιο περιορισμένης) κουστωδία «Μη Κυβερνητικών» Οργανώσεων, οι οποίες αναδύθηκαν σε μεγάλο βαθμό ως αρωγοί και θεσμικό συμπλήρωμα των «Κυβερνητικών Οργανώσεων», συμμετέχοντας επάξια στην καταπίεση, την εκμετάλλευση, τον εκβιασμό και τον έλεγχο μεταναστ(ρι)ών.

Στο πλαίσιο αυτό, το ιδεολογικό και κατασταλτικό οπλοστάσιο αυτών των πολιτικών ισχυροποιήθηκε και εμπλουτίστηκε με νέα και παλαιότερα εφόδια, βγαλμένα κυρίως μέσα από στρατιωτικά εγχειρίδια και στρατιωτικο-αστυνομικά δόγματα ασφαλείας: κλείσιμο και στρατιωτικοποίηση θαλάσσιων και χερσαίων συνόρων, νέες διοικητικές δομές κρατικών και διακρατικών σωμάτων συνοριοφύλαξης ή στρατών, τεχνολογική ανανέωση μέσων καταστολής και επιτήρησης (πχ drones, πληροφοριακά συστήματα ανίχνευσης και καταγραφής -πλέον και με λειτουργίες τεχνητής νοημοσύνης- διασύνδεση και επέκταση βάσεων δεδομένων, κ.ά.), σκόπιμες ομαδικές δολοφονίες μεταναστ(ρι)ών -κυρίως στη Μεσόγειο- που βαφτίζονταν «τραγικά ατυχήματα», λειτουργία κέντρων κράτησης και στρατοπέδων συγκέντρωσης/εγκλεισμού και ελέγχου, διμερείς αντιμεταναστευτικές και οικονομικές συμφωνίες με μη ευρωπαϊκά κράτη για την ενίσχυση της θανατοπολιτικής έξω από την ευρώπη, ταξική/έμφυλη καταπίεση, εκμετάλλευση και καταμερισμός των χρήσιμων «εργατικών χεριών», αποκλεισμός/περιθωριοποίηση ή βίαιος εκτοπισμός των «περισσευούμενων», εγκληματοποίηση και μισαλλοδοξία στη βάση του χρώματος, της θρησκείας, των πατριαρχικών κατηγοριοποιήσεων και της «λευκής ανωτερότητας», ρητορική «διακινδύνευσης» και πολιτικές «κατάστασης έκτακτης ανάγκης». Και όλα τα παραπάνω, πάνω σε μία ανθρωπιστική ιδεολογία που, όπως και η αντίστοιχη της ειρήνης, εμφανίζεται από ουδέτερη έως αντίθετη του σοβινισμού, του εθνικισμού και του πολέμου ενώ στην πραγματικότητα αποτελεί προϋπόθεση για τη συνέχιση και τη διαιώνισή τους.

Από την άλλη, η αλληλεγγύη και οι κοινωνικές/ταξικές αντιστάσεις των «από κάτω» ενάντια στις αντι-μεταναστευτικές πολιτικές διαμόρφωναν πολλαπλά και διαφορετικά πεδία αντιστάσεων, συναντήσεων, αλληλοβοήθειας, αυτοοργάνωσης και κοινών αγώνων ντόπιων-μεταναστ(ρι)ών, ενάντια σε κάθε είδους θεσμούς και διαμεσολάβηση. Σε όλη την επικράτεια, συμπεριλαμβανομένης της Λέσβου, είτε μέσα σε οικιστικές ζώνες είτε κοντά στους τόπους εγκλεισμού μεταναστ(ρι)ών, απλώθηκε μία σειρά κοινών συνελεύσεων, πορειών, συγκρούσεων με την καταστολή, καταλήψεων στέγης, λιμανιών ή πλατειών, συλλογικών κουζινών και γιορτών, χαριστικών συλλογών και μοιράσματος ειδών πρώτης ανάγκης και πολλών άλλων κινήσεων αλληλεγγύης, πολλές εκ των οποίων αυθόρμητες και αθέατες. Συγχρόνως, πολλά εγχειρήματα του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου σε όλη την επικράτεια είχαν λιγότερο ή περισσότερο μία σταθερή δράση, λόγο και ενασχόληση -σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο- ενάντια στην κρατική/καπιταλιστική διαχείριση των μεταναστ(ρι)ών και τον «θεσμικό ανθρωπισμό» της. Στο πλαίσιο αυτό, έλαβε χώρα και η διασταύρωση της Ομάδας ενάντια στα κέντρα κράτησης Musaferat και της Πρωτοβουλίας για την ολική άρνηση στράτευσης σε Λέσβο και Αθήνα, με κοινό λόγο και δράσεις, καθώς και με μια διασυλλογική έκδοση με τίτλο «Πληθυσμοί στο Στόχαστρο», δημοσιευμένης έντυπα και διαδικτυακά τον Ιούνιο του 2016.

Αρκετά χρόνια αργότερα, το περιεχόμενο της έκδοσης αυτής παραμένει σταθερά επίκαιρο. Τα δάκρυα της «πολιτισμένης Ευρώπης» και του ελληνικού κράτους δεν καταφέρνουν να ξεπλύνουν τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές τους, τη συμμετοχή τους στην εκμετάλλευση και τους πολέμους στις «χώρες προέλευσης» αλλά και την οργάνωση των μετέπειτα αντιμεταναστευτικών σχεδιασμών τους μέχρι και σήμερα. Τα «Hot Spots» στη Λέσβο και στα υπόλοιπα μεγάλα νησιά του ανατολικού Αιγαίου έδωσαν τη σειρά τους στα κολαστήρια των κέντρων κράτησης (με βασικότερο αυτό στη Μόρια της Μυτιλήνης), στη στρατιωτική θωράκιση των θαλάσσιων συνόρων με τα θαλάσσια δολοφονικά «push-backs» του ελληνικού λιμενικού, στην πολεμική διαχείριση, τις επαναπροωθήσεις, την επέκταση των φραχτών και τις δολοφονίες μεταναστ(ρι)ών στον Έβρο με χαρακτηριστικότερα τα γεγονότα της άνοιξης του 2020 όπου το ελληνικό κράτος και ο στρατός του επισημοποίησαν την αντιμετώπισή των μεταναστ(ρι)ών ως «ασύμμετρου εχθρού». Συγχρόνως, από τις μικρές πλαστικές βάρκες μεταναστ(ρι)ών που διέσχιζαν σχετικά μικρές αποστάσεις στο Αιγαίο επέστρεψαν τα μεγαλύτερα σκάφη (περισσότερων ανθρώπων, μιλίων και κινδύνων) που διασχίζουν τη Μεσόγειο. Δυστυχώς, η έκδοση του παρόντος εντύπου γίνεται υπό το βάρος της ομαδικής δολοφονίας πολλών εκατοντάδων μεταναστ(ρι)ών εκ μέρους του ελληνικού κράτους και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών στη θαλάσσια περιοχή της Πύλου την Τετάρτη 14/6/23. Οι εκατοντάδες δολοφονημένοι/ες στη Λαμπεντούζα του 2013 δεν ήταν η παραφωνία του «ευρωπαϊκού πολιτισμού» αλλά η εικόνα από το μέλλον που αυτός επιφύλασσε «στης γης τους κολασμένους/ες» και το υπόδειγμα της ευρωπαϊκής αντιμεταναστευτικής πολιτικής στη Μεσόγειο.

Η παρούσα έκδοση «Migrated War» εμπεριέχει την αγγλική μετάφραση των δύο πρώτων ενοτήτων από τις συνολικά πέντε των «Πληθυσμών στο Στόχαστρο». Η αγγλική μετάφραση ξεκίνησε και συνεχίστηκε με την καθοριστική συμβολή συντρόφων/ισσών του αυτοοργανωμένου χώρου αλληλεγγύης & ρήξης Ρεσάλτο και της μεταφραστικής/εκδοτικής ομάδας «the ajanib project», με την τελική επιμέλεια να ολοκληρώνεται από τη συλλογικότητά μας. Στη διάρκεια αυτών των ετών, η αγγλική μετάφραση των κειμένων μάς βοήθησε στη γενικότερη επικοινωνία με μη ελληνόφωνες συλλογικότητες και συντρόφ@ αλλά και στην πραγματοποίηση μη ελληνόφωνων εκδηλώσεων: στο 10ο Βαλκανικό Αναρχικό Φεστιβάλ Βιβλίου στα Ιωάννινα τον Ιούνη του 2016, στη βιβλιοθήκη «Le Taslu» στην κατειλημμένη περιοχή ZAD στη βορειοδυτική Γαλλία το καλοκαίρι του 2017, καθώς και στη 16η Συνάντηση Αναρχικού Βιβλίου στη Μαδρίτη τον χειμώνα του 2018. Η παρούσα έντυπη έκδοση εκδίδεται με αφορμή τη διεξαγωγή του 15ου Βαλκανικού Αναρχικού Φεστιβάλ Βιβλίου στη Λιουμπλιάνα, τον Ιούλιο του 2023.

Η επιλογή των δύο πρώτων κεφαλαίων για την παρούσα μεταφρασμένη έκδοση -που εστιάζουν σε μία γενικότερη τοποθέτηση πάνω στον μιλιταρισμό, τον πόλεμο, τη μετανάστευση, τα στρατιωτικά δόγματα, τα ιδεολογήματα της ασφάλειας και τον ανθρωπισμό- βασίζεται στο γεγονός της διακοπής της λειτουργίας μίας εκ των δύο ομάδων της αρχικής έκδοσης, της ομάδας ενάντια στα κέντρα κράτησης Musaferat. Οι υπόλοιπες 3 ενότητες που επεξεργάστηκαν και υπέγραψαν οι Musaferat -που εστιάζουν πάνω στην αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους και το παράδειγμα της Λέσβου- είναι με τον τρόπο τους εξίσου επίκαιρες και σημαντικές με αυτές που μεταφράστηκαν. Παρόλα αυτά, τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τη διασυλλογική διαδικασία που τότε το παρήγαγε, κρίναμε από αναντίστοιχο έως ανέφικτο (πολιτικά, μεταφραστικά, διαδικαστικά και γιατί όχι, συναισθηματικά) εκ μέρους μας να καταπιαστούμε μονομερώς με τη μετάφραση και την έκδοση αυτών των ενοτήτων χωρίς τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που τις συνδιαμορφώσαμε. Στο ίδιο πλαίσιο, η παρούσα έκδοση φέρει διαφορετικό τίτλο από την αρχική ακριβώς διότι, παρά τη σχετική αυτονομία που διατηρούν τα κείμενά της, μόνο σε μία ολοκληρωμένη μετάφραση όλων των ενοτήτων μπορεί να διατηρηθεί και ο αρχικός τίτλος.

Κλείνοντας, όσο δεδομένη είναι η διασύνδεση του μιλιταρισμού και του πολέμου με τη μετανάστευση άλλο τόσο δεδομένη είναι η αλληλεγγύη και η θέση μας στο πλευρό των μεταναστ(ρι)ών, των αγώνων και των εξεγέρσεών τους ενάντια στις θανατοπολιτικές, τον εγκλεισμό, τις ομηρίες, τους αποκλεισμούς, την καταστολή και την εκμετάλλευση που μεθοδεύουν κράτη, κεφάλαιο και πατριαρχία. Όσο και αν η κυριαρχία επιχειρεί να επιβάλλει τον φόβο και τη ματαιότητα, οι κοινωνικές/ταξικές αντιστάσεις και η αλληλοβοήθεια των «από κάτω» θα ανοίγουν πάντα δρόμους χειραφέτησης ενάντια στους επίπλαστους εθνικούς-φυλετικούς-θρησκευτικούς διαχωρισμούς, ενάντια στα σύνορα και τους στρατούς, τον πόλεμο και την ειρήνη, ενάντια στα ιδεολογήματα της ασφάλειας και της διακινδύνευσης, ενάντια σε κάθε εξουσία.

Ιούνιος 2023

Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης (Αθήνα)

* Ο όρος «migration» και το υποκείμενο «migrant» ορίζονται με κοινωνικούς/πολιτικούς όρους, σε αντίθεση με τον όρο immigrant που ορίζεται με νομικούς όρους. Για τον λόγο αυτό, στην αγγλική μετάφραση επιλέξαμε τη χρήση του όρου migrant και όχι του όρου immigrant.

Ο ίδιος όρος (migration) χρησιμοποιείται στον κλάδο της πληροφορικής για τη μετακίνηση δεδομένων ή προγραμμάτων από ένα σύστημα σε ένα άλλο. Ο τίτλος “Migrated War” επιλέχθηκε πάνω σε αυτήν την έννοια του όρου, αναδεικνύοντας την ύπαρξη ή τη μεταφορά του πολέμου (ολοένα και πιο προηγμένου τεχνολογικά) πάνω στα σώματα των μεταναστ(ρι)ών.

---

 

Migrated War

Military, security, humanistic ideologies and anti-migration policies

The publication «Migrated War» was printed in June of 2023 in 500 copies by the Initiative of Total Army Objection (Athens). It is distributed hand-in-hand in self-organizing spaces and squats without price, with free financial contribution. Any use that would serve states, capital, institutions, media and mediation mechanisms is from unwanted to hostile. Free use and reproduction, in total or partially, for self-organizing struggles and attempts is taken for granted.

For anything concerning the contents, the distribution or the presentation of the publication, you may contact to the e-mail address: olikiarnisi@espiv.net

Preface

Migration -or more accurately its control and repression- has consistently been a critical agenda of the powers worldwide, from the Mediterranean and Eastern Europe to the borders of the US and Mexico or those of Australia. On one hand, the main causes that force millions of people annually to move (war, impoverishment, environmental plundering, social and ideological exclusions based on gender, race, class, religion) lie at the core of the existence and ruling power of state-capital-patriarchy, while on the other hand in the current period the intensity of all these causes is far from being diminished. On the contrary, from the war in Ukraine and the state/capitalist plundering of humans and the environment, to the continual economic, health, climate, food and systemic “crises”, these causes are becoming normalized in the everyday life even of the previously “safe” developed states and economies. On such a basis, “Fortress Europe”, this indispensable state and capitalist structure of death-politics, racism and social/class exclusions or discrimination against migrants, manages to consolidate itself materially and ideologically through its so-called “migrant crises”, with the most recent of them having started to manifest itself about a decade ago. Bringing back into European “normality” much of what had been carefully hidden under its carpet after WWII: the cynicism of military campism, institutional racism, racial “superiority”, religious discrimination, mass murders and the legal distinction of people living and working in the same place into multiple categorizations (starting with the distinction between migrants and refugees and continuing to that of refugees and citizens, etc.).

In the middle of the previous decade, more and more people were heading towards the European mainland rather than the nearby Asian or African regions of their respective places of origin. The island of Lesvos (the largest island on the northeastern border of the greek and turkish states) became the main passage for hundreds of thousands of migrants in order to enter the wider european region. Lesvos and more generally the sea and the islands of the eastern Aegean, that combined in a condensed way both the “non-place” of borders and camps as well as a miniature of the “urban field” of the western states, including an international movement for tourism, became the model and the field for the new anti-migration strategy of Fortress Europe and the Greek state, carried out by Frontex, the greek army, but also an -initially innumerable, later more limited- cohort of “Non-Governmental” Organizations, which emerged to a large extent as helpers and institutional complement to the “Governmental Organizations”, participating deservedly in the oppression, exploitation, blackmail and control of migrants.

In this context, the ideological and repressive arsenal of this politics strengthened and enriched itself with new and old equipment, mainly drawn from military manuals and military-police security doctrines: closure and militarization of sea and land borders, new administrative structures of state and transnational border guards or armies, technological renewal of means of repression and surveillance (e.g. drones, information systems for detection and recording -now with artificial intelligence functions- interconnection and expansion of databases, etc.), deliberate mass murders of migrants -mainly in the Mediterranean- dubbed “tragic accidents”, the operation of detention centers and concentration/internment and control camps, bilateral anti-migration and economic agreements with non-european states to strengthen the death policies outside Europe, class/gender oppression, exploitation and division of useful “labor hands”, exclusion/marginalization or forcible displacement of “surplus” people, criminalization and intolerance on the basis of color, religion, patriarchal categorizations and “white supremacy”, rhetoric of “endangerment” and policies of “state of emergency”. And all of the above, based on a humanitarian ideology which, like its peace counterpart, appears from neutral to opposed to chauvinism, nationalism and war, while in reality it is a precondition for their continuation and perpetuation.

On the other hand, the solidarity and social/class grassroots resistances against the anti-migration policies formed multiple and different fields of resistance, meetings, mutual aid, self-organization and common struggles of locals and migrants against all kinds of institutions and mediation. A series of joint assemblies, marches, clashes with repression, squats of housing, squats of ports or squares, collective kitchens and celebrations, gift collections and sharing of essentials and many other actions of solidarity, many of them spontaneous and unseen, spread throughout the country, including Lesvos, either in residential areas or near the places of migrants’ internment. At the same time, many anarchist and anti-authoritarian assemblies throughout the country have had more or less a sustained action, discourse and engagement -at local and central level- against the state/capitalist management of migrants and its “institutional humanitarianism”. In this context, Musaferat group against Detention Centers (Lesvos) and the Initiative for Total Army Objection (Athens) intersected with common discourse and actions, as well as with an inter-collective publication named “Populations on Target”, published in print and on the web in June of 2016.

Several years later, the content of this publication remains consistently topical. The tears of “civilized Europe” and the greek state cannot manage to wash out their antimigration policies, their participation in exploitation and wars in the “countries of origin”, as well as the organizing of their subsequent anti-migration plans to this day. The “Hot Spots” in Lesvos and the other large islands of the eastern Aegean Sea gave way to the hellholes of the detention centers (with the main one in Moria, Mytilene), the murderous “push-backs” of the greek coast guard, the military armoring of the maritime borders in the warlike management, the repatriations, the expansion of the fences, the push-backs and the murders of migrants in Evros with the events of spring 2020 being the most characteristic ones, when the greek state and its army formalized the treatment of migrants as an “asymmetric enemy”. At the same time, from the small plastic boats of migrants crossing relatively short distances in the Aegean Sea, the return of larger boats occurred (more people, miles and risks) crossing the Mediterranean. Unfortunately, the current publication is made under the burden of the group murdering of several hundred migrants by the greek state and the other european states in the sea area of Pylos, on Wednesday 14th of June 2023. The hundreds of murdered migrants of Lampedusa in 2013 were not the dissonance of “european civilisation” but the image of the future it held for “the damned of the earth” and the model of european anti-migration policy in the Mediterranean.

The current edition of “Migrated War”* contains the english translation of the first two sections, out of totallyfive, of “Populations on Target”. The english translation was initiated and continued with the decisive contribution of comrades of the self-organized space of solidarity & rupture “Resalto” (Keratsini, Pireaus) and the translation/editing group “the ajanib project”, with the final editing being completed by our collective. During these years, the english translation of the texts has helped us generally to communicate with non-greek speaking collectives and comrades as well as in the realization of non-greek speaking events: at the 10th Balkan Anarchist Bookfair in Ioannina in June 2016, at the library “Le Taslu” in the occupied ZAD area in northwest France in summer of 2017, as well as at the 16th Anarchist Book Meeting in Madrid in winter of 2018. The current printed edition is published on the occasion of the 15th Balkan Anarchist Bookfair in Ljubljana, in July of 2023.

The selection of the first two chapters for this translated edition -which focus on a more general view on militarism, war, migration, military doctrines, security ideologies and humanitarianism – is based on the fact that one of the two groups of the original edition, the Group against Detention Centers “Musaferat” (Lesvos), has discontinued its function. The other three sections edited and signed by Musaferat -which focus on the anti-migration policy of the greek state and the example of Lesvos- are in their own way as timely and important as the ones that are translated. Nevertheless, both in terms of content and of the cross-collective process that produced it at that time, we considered it disproportionate as much as unfeasible for us (politically, translationally, procedurally and, why not, emotionally) to unilaterally engage in the translation and publication of these sections without the comrades with whom we co-formed them. In the same context, the current edition bears a different title from the original precisely because, despite the relative autonomy retained by its texts, only in a complete translation of all sections can the original title be retained.

In conclusion, as much as the interconnection of militarism and war with migration is a given, our solidarity and position alongside migrants, their struggles and revolts against death policies, internment, hostage-taking, exclusion, repression and exploitation by states, capital and patriarchy is equally a given. No matter how much the powers attempt to impose fear and futility, the social/class grassroots resistances and mutual aid will always open paths of emancipation against the superficial national-racial-religious divisions, against borders and armies, war and peace, against ideologies of security and risk, against any power/authority.

June 2023

Initiative for Total Army Objection (Athens)

* “Migration” and its subject “migrant” are defined in social/ political terms, as opposed to “immigrant” which is defined in legal terms. For this reason, in the english translation we have chosen to use the term migrant rather than the term immigrant.

The same term (migration) is used in the IT industry for moving data or programs from one system to another. The title “Migrated War” is chosen based on this concept of the term, highlighting the existence or transfer of war (ever more technologically advanced) on the bodies of migrants.