Δημιουργούν μια έρημο, την ονομάζουν ειρήνη/ανάπτυξη/«ελευθερία»…

Σε έναν κόσμο όπου οτιδήποτε ζωντανό λεηλατείται και κατακερματίζεται για την αναπαραγωγή ενός συστήματος καταπίεσης και εκμετάλλευσης, οι «υγειονομικές κρίσεις», οι «πολεμικοί συναγερμοί», οι «φυσικές καταστροφές» δεν αποτελούν μία «έκτακτη ανάγκη» άλλα έναν ακόμα εγγενή κανόνα προς αξιοποίηση. Γι’ αυτό και οι βασικοί υπαίτιοι φορούν τον μανδύα του «σωτήρα» και του «προστάτη» για να επιβάλλουν «λύσεις» και «θεραπείες», με μόνο γνώμονα τη διαιώνιση και την εμβάθυνση της κυριαρχίας τους.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΜΙΑ ΕΡΗΜΟ, ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΕΙΡΗΝΗ…

«Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας», «Ανθρωπιστική Βοήθεια», «Εκδημοκρατισμός», «Διεθνής Βοήθεια για την Ασφάλεια»: τα ονόματα στρατιωτικών εκστρατειών και κατοχής, καταπίεσης και εκμετάλλευσης των υποτελών τάξεων, καταστροφής και λεηλασίας γης και αέρα, σε επικράτειες που «αποτυγχάνουν» να εναρμονιστούν στις κρατικές/καπιταλιστικές ισορροπίες. Ή αλλιώς, ο εξωραϊσμός της στρατιωτικοποίησης, της θανατοπολιτικής, της πολιτικής/οικονομικής αναδιάρθρωσης της κοινωνικής ζωής, που επιβάλλεται με απλόχερο «σοκ και δέος» από ΝΑΤΟϊκά κράτη και ανταγωνιστικούς κυρίαρχους συνασπισμούς κρατών, από ντόπιες εξουσίες και θρησκείες, από καπιταλιστικές εταιρίες, διεθνείς οργανισμούς και ΜΚΟ.

Η σύγχρονη πολεμική διαδικασία εφαρμόζεται πολύπλευρα και αδιάκοπα. Βομβαρδισμοί και εναέριες επιθέσεις, νέες τεχνολογίες και μορφές πολέμου, καταστολή κοινωνικών αντιστάσεων και εξεγέρσεων, δαιμονοποίηση και στοχοποίηση μεταναστ(ρι)ών, κρατική τρομοκρατία και μιντιακή προπαγάνδα… Ώστε η ειρήνη των ερειπίων και της καθυπόταξης να παρουσιάζεται ως η μόνη «σωτηρία».

Ο ελληνικός στρατός συμμετείχε σταθερά επί 20 χρόνια στον πόλεμο και την κατοχή του Αφγανιστάν με πάνω από 3.000 στελέχη, μετατρέποντας την επικράτειά του σε πειραματικό εργαστήριο της πολεμικής βιομηχανίας. Είναι ο ίδιος στρατός που συνδράμει στην ειρήνη του Ταλιμπανικού καθεστώτος, με όλη την «ευημερία» που αυτή σηματοδοτεί σε έναν ντόπιο πληθυσμό που εναλλάσσεται ασταμάτητα μεταξύ «θρησκευτικού» και «εκδημοκρατισμένου» πατρονισμού. Και είναι ο ίδιος στρατός που όλα αυτά τα χρόνια εξοπλίζεται και πρωταγωνιστεί στην αντιμεταναστευτική πολιτική, ορθώνοντας στα σύνορα του ελληνικού κράτους έναν αδυσώπητο κυνισμό ενάντια σε μετανάστ(ρι)ες: με όπλα, drones, φράχτες, στρατόπεδα εγκλεισμού, δολοφονίες και βίαιες επαναπροωθήσεις, αρνούμενος παροχή ασύλου και κατατάσσοντας το Αφγανιστάν στην κατηγορία των «ασφαλών προορισμών»…

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥΣ
ΑΝΥΠΟΤΑΞΙΑ – ΑΝΥΠΑΚΟΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΕΘΝΗ, ΚΡΑΤΗ, ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΜΙΑ ΕΡΗΜΟ, ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ…

Οι κοινοτοπίες κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών του Αυγούστου σε πολλές και διαφορετικές γεωγραφίες ήταν παραπάνω από προφανείς: Αστυνομία και στρατός αντί πυροσβεστικής. Απουσία εναέριων μέσων πυρόσβεσης, συνεχείς πτήσεις μαχητικών αεροσκαφών. Αποτροπή, τραμπουκισμοί, συλλήψεις κατοίκων και εθελοντών που επιχείρησαν να σβήσουν φωτιές, αψηφώντας τις κρατικές εντολές εκκένωσης. Αποκλεισμός και απαγόρευση κυκλοφορίας στα δάση, με συνδυασμένες περιπολίες στρατού και αστυνομίας σε δασικές εκτάσεις, δρόμους και χωριά.

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν ούτε αντίφαση, ούτε παραλογισμό του κρατικού μηχανισμού αλλά τη βαθιά του ουσία. Ακολούθως, η εγκατάλειψη, η καταστροφή, η τρομοκρατία και η καταστολή που βίωσαν οι κάτοικοι των καμένων εκτάσεων αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής/καπιταλιστικής λεηλασίας γης, θάλασσας και αέρα που ευνοεί άλλωστε τα αίτια των πυρκαγιών: «εμπρησμούς», «υπερθέρμανση», «κλιματική αλλαγή» ή όλα αυτά μαζί.

Για τα κρατικά/καπιταλιστικά επιτελεία, η «καταστροφή» (1.300.000 στρέμματα καμένης δασικής έκτασης, αναρίθμητα νεκρά ζώα/δέντρα/φυτά, καμένα σπίτια/χωράφια/καλύβες) αποτελεί μία απλή στατιστική προς αξιοποίηση. Για αυτό και την οκνηρή κινητοποίηση για την κατάσβεση των φωτιών διαδέχτηκε ένας δραστικός κυριαρχικός σχεδιασμός. Η «αναγέννηση» των δασών από τα στόματα των κρατικών αξιωματούχων δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρά περιφράξεις, ηλεκτροδοτήσεις και Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, έλεγχος και επιτήρηση, νόμιμες και παράτυπες παραχωρήσεις εκτάσεων σε επιχειρήσεις του πρωτογενούς (όπως των μεταλλείων) αλλά και του τριτογενούς τομέα (όπως του τουρισμού). Σημαίνει τη μετατροπή ενός άγριου ανεκμετάλλευτου τόπου σε υπό διαχείριση και εκμεταλλεύσιμο εμπόρευμα, υπό το βλέμμα των δυνάμεων καταστολής και αφομοίωσης, όπως επιχειρείται με τις εκάστοτε ιδιαιτερότητες κάθε περίπτωσης στις Σκουριές, στα Άγραφα, στα Γεράνεια Όρη και αλλού…

ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΜΙΑ ΕΡΗΜΟ, ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»…

Κράτη, οργανισμοί υγείας και επιστημονική κοινότητα ενέταξαν εξαρχής την επιδημία COVID-19 στα εγχειρίδια αντιμετώπισης «ασύμμετρων απειλών», «αόρατων εχθρών», «εθνικών κινδύνων». Οι πάσης φύσεως «ειδικοί» δεν διαφυλάττουν από τον κορωνοϊό τη ζωή αλλά τη «Δημόσια Υγεία» μίας σάπιας καθημερινότητας σωματικών και ψυχικών καταναγκασμών, ενός ολοένα και περισσότερο διογκωμένου διαχωρισμού μεταξύ ζωής και επιβίωσης. Ενώ παράλληλα υπόσχονται μία «ελευθερία» ακόμα πιο υποταγμένη στον κόσμο της μισθωτής σκλαβιάς, των εμπορευμάτων, του θεάματος, των παλιών και νέων κοινωνικών διαχωρισμών.

Στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό κράτους/κεφαλαίου/πατριαρχίας η κανονικότητα των ταξικών, φυλετικών και έμφυλων διαχωρισμών θα συνοδεύεται πλέον και από τα αντίστοιχα διαβατήρια «υγειονομικής καθαρότητας». Τα μέτρα που υπαγορεύονται αντηχούν τις ιδεοληψίες των νεοφιλελεύθερων/στρατιωτικών δογμάτων ασφάλειας: κρατικοί μηχανισμοί, επιστημονικές αυθεντίες και βιοτεχνολογίες ορθώνουν τις δικές τους δεισιδαιμονίες ενάντια στην «ανευθυνότητα κοινωνίας και
ανθρώπων», καθιστώντας εξαρχής το κάθε άτομο ξεχωριστά ένοχο και δυνητικά «υπεύθυνο». Με τα ξόρκια των «επιχειρήσεων ελευθερίας» και της κοινωνικής αποστασιοποίησης, της καραντίνας και των προστίμων, των υποχρεωτικών εμβολιασμών και των επίπλαστων διαχωρισμών τους, των ψηφιακών πιστοποιητικών και των απαγορεύσεων, στήνουν την υγειονομική όψη της καταστολής, της επιτήρησης, του ελέγχου και της περιθωριοποίησης των «από κάτω». Για τον λόγο αυτό άλλωστε, οι «αρνήσεις» εκ μέρους θρησκόληπτων, συντηρητικών και ακροδεξιών δεισιδαιμονιών γίνονται οι καλύτεροι απολογητές της επικυριαρχίας των επιστημονικών δογμάτων.

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ/ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ & ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ σε ΕΘΝΟΣ – ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης (Αθήνα)

olikiarnisi.espivblogs.net