Όταν ακούς “αίσθημα ασφάλειας” πρόσεχε το κεφάλι σου…
Εδώ και λίγες μέρες ο υπουργός εθνικής άμυνας φόρεσε το χακί, κάθισε καμαρωτός στη θέση γενικού στρατάρχη στο γραφείο από ξύλο καρυδιάς στο πεντάγωνο, σήκωσε τα μανίκια και πασχίζει με σχέδια επι χάρτου και αποστολές θανάτου να τονώσει το αίσθημα “εθνικής ασφάλειας”. Σήκωσε μαχητικά αεροπλάνα να σκίσουν τους ουρανούς και στο πέρασμά τους από την Ειδομένη να αφήσουν γραμμές ελληνικής σημαίας πίσω τους. Έριξε στη θάλασσα τον στόλο να διασχίσει τάχιστα το πέλαγος για να μεταφέρει τα κομάντο με τα ζουμερά μάγουλα που θα αφήσουν τις ελληνικές ιαχές στα οργωμένα εδάφη των Οινουσών. Όπως τότε, λίγους μήνες νωρίτερα, που τα …πήρε στο κρανίο με τους “εθνομηδενιστές” και την επόμενη μέρα σήκωσε πάλι μαχητικά πάνω από το λεκανοπέδιο της Αττικής για να μας δείξει ότι είναι και πάλι στο ίδιο γραφείο και θα πέσει πρώτος στη μάχη για τα “εθνικά δίκαια”. Μπορεί να φαίνεται αστείος αλλά σίγουρα για να το πιστεύει και να το επαναλαμβάνει μάλλον είναι και επικίνδυνος. Αυτός και όσοι εκτονώνουν τα εθνικά τους κόμπλεξ καβαλώντας το άρμα και το καλάμι της εθνοπαράνοιας. Καμία πατρίδα, καμιά θυσία για τους μελλοθάνατους…