Παρεμβάσεις στην Α΄ και Δ΄ ΔΟΥ Θεσσαλονίκης
Αναδημοσίευση από το μπλογκ της Ανοιχτής Συνέλευσης Αγώνα Άνω Πόλης
Τις προηγούμενες μέρες, στο πλαίσιο των παρεμβάσεων των δράσεων αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης για το θέμα της άρνησης στράτευσης – με αφορμή το επερχόμενο στρατοδικείο του ολικού αρνητή στράτευσης Μ. Τ. – παρεμβήκαμε και σε εφορίες της θεσσαλονίκης μαζί με άλλες ομάδες και άτομα. Στο πλαίσιο της παρέμβασης μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:
Ούτε μια ώρα στο στρατό, ούτε ένα ευρώ στα ταμεία τους
Καμία ποινική ή οικονομική δίωξη στους ολικούς αρνητές στράτευσης!
Δίκαια αναρωτιέται κάποιος γιατί μια παρέμβαση κατά του στρατού γίνεται σε ένα χώρο όπως η εφορία. Η πρώτη απάντηση είναι προφανής αν αναλογιστούμε ότι, μόνο για το 2015, για στρατιωτικές δαπάνες είχαν προϋπολογιστεί 3,3 δις ευρώ. Σε αυτά, δεν προστίθενται έξοδα που είτε υπάγονται στα «μυστικά κονδύλια» του κράτους είτε σε μίζες εξοπλιστικών και τα δικαστικά έξοδα για τη δίωξη αυτών. Αυτά τα χρήματα είναι μαζεμένα από την φορολογία όλων των πολιτών. Σε αυτά, προστίθενται πολλά ακόμα εκατομμύρια που λαμβάνονται μέσω κονδυλίων από την Ε.Ε. Φανταστείτε τα χρήματα αυτά να διατίθεντο για άλλους σκοπούς…
Όμως εδώ και λίγα χρόνια, και συγκεκριμένα από το 2010, με εμπνευστή τον τότε υπουργό Βενιζέλο και βοηθούς τους Παπακωνσταντίνου και Μπεγλίτη, παράλληλα με τις αθρόες ποινικές διώξεις, θεσπίστηκε το πρόστιμο των 6000 ευρώ – χωρίς κανένα κριτήριο – σε όσους δεν απάντησαν «παρών» στα προσκλητήρια της πατρίδας για υποχρεωτική στράτευση. Από τότε μέχρι σήμερα οι στρατολογίες ενεργοποιούν και αποστέλλουν τις αιτήσεις για επιβολή προστίμου στους ανυπότακτους και οι κατά τόπον εφορίες και προϊστάμενοι τους με περισσό ζήλο τα βεβαιώνουν, συμβάλλοντας και αυτοί στην προσπάθεια γεμίσματος των κρατικών ταμείων και την εθνική επανόρθωση.
Αλλά, σαν να μην έφτανε το υπέρογκο ποσό, το κράτος και οι επιτελείς του αποφάσισαν να εκφοβίσουν όποιον σκεφτόταν να αρνηθεί να στρατευθεί και επιβάλλουν το πρόστιμο πολλάκις, στοχοποιώντας όσους δεν υποχώρησαν στην απειλή του ενός προστίμου. Έτσι, είδαμε να επιβάλλεται και 2η άλλα και 3η φορά σε ολικούς αρνητές στράτευσης, ενώ προέβησαν σε ποινικές διώξεις αλλά και εντολές κατάσχεσης σπιτιών «ανυπότακτων» που είτε αδυνατούσαν να πληρώσουν το πρόστιμο είτε αρνούνταν συνειδητά. Το πρόστιμο αυτό έρχεται να προστεθεί στις ήδη βεβαρημένες φορολογικές υποχρεώσεις ενός ατόμου που με το ζόρι επιβιώνει, ενώ εισάγει και άλλους περιορισμούς, όπως την αδυναμία έκδοσης φορολογικής ενημερότητας και την κατάσχεση οικονομιών και περιουσιακών στοιχείων.
Τα πρόστιμα αυτά δεν μεταβλήθηκαν στο παραμικρό με το νέο νομοσχέδιο περί της ρύθμισης ζητημάτων του στρατού, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που ψηφίστηκε μέσα στον Ιανουάριο, παρόλη την υποτιθέμενη αντίθεση τους ενόσω ήταν αντιπολίτευση με επερωτήσεις στη βουλή και κείμενα διαμαρτυρίας .=
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι ο στρατός και η διατήρηση του είναι κάτι που κοστίζει και κοστίζει πολύ. Σε ένα σύστημα που όλα κινούνται γύρω από το κέρδος η διατήρηση κάτι τόσο κοστοβόρου πρέπει να δικαιολογείται. Κάπου εδώ, έρχονται και οι προσπάθειες των τελευταίων χρόνων να μας πείσουν για ένα άλλο πρόσωπο του στρατού και τη χρησιμότητα του. Αρχικά, τον έκαναν να φαίνεται χρήσιμος στο εσωτερικό εν καιρώ ειρήνης, ότι συνεισφέρει στο κοινωνικό σύνολο και την πρόοδο και ότι δεν είναι απλά μια φονική μηχανή πολέμου. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Χρειαζόταν μια απειλή που θα έκανε τις κοινωνικές άμυνες να υποχωρήσουν και να ανοίξουν το δρόμο για έναν πιο πρωταγωνιστικό ρόλο. Και έτσι, όρισαν σαν απειλή τους πρόσφυγες που φτάνουν κατατρεγμένοι από έναν πόλεμο που πρωταγωνιστούν κάποιοι «καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση» στρατοί και σιγά σιγά προώθησαν την στρατιωτικοποίηση της διαχείρισης της λύσης ως τη μόνη διέξοδο. Η όλη αναβάθμιση ρόλου συνάδει πλήρως και με το πολεμόχαρο κλίμα στην περιοχή, από την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στις περιπολίες με πολεμικά πλοία, την πολεμική ανάμιξη Τουρκίας και Ρωσίας, την μετακίνηση στρατευμάτων και εξοπλισμού στο ανατολικά σύνορα της Ευρώπης κ.ά.
Σε μια τέτοια κατάσταση, αυτοί που εναντιώνονται στο θεσμό του στρατού και κατ’ επέκταση της στρατιωτικής θητείας είναι κάτι παραπάνω από μη επιθυμητοί. Γίνονται στόχος και πρέπει να «απαλειφθούν» και να μην αυξηθούν. Έτσι, η «μητέρα πατρίδα» με το δεξί της χέρι τσακίζει ποινικά και με το αριστερό προκαλεί οικονομική ασφυξία σε όσα τέκνα της δεν σπεύδουν θέσουν τη ζωή τους στη διάθεση της.
Πολλοί θα σπεύσουν να πουν «τι με ενδιαφέρει εμένα;»! Και όμως…
Η χρηματοποίηση των ποινών και ο οικονομικός στραγγαλισμός όσων διαφωνούν με την κυρίαρχη πολιτική δεν απέχουν τόσο από τα χαράτσια και τη φοροεισπρακτική επιδρομή, είναι όλα κομμάτια μιας νέας μορφής καταστολής, της οικονομικής.Όλα καταλήγουν να γίνουν ένα χρέος στην εφορία – άνευ πολιτικού περιεχομένου. Άνθρωποι που αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια τους και έναν καλύτερο κόσμο αντιμετωπίζονται και εξισώνονται με μεγαλοεπιχειρηματίες και αφεντικά που φορο-εκφεύγουν με σκοπό τον προσωπικό πλουτισμό.Στο τέλος της μέρας, τα υποκείμενα είτε τρέχουν να πληρώσουν τα χρέη τους, με άλλα λόγια προσπαθούν να επιβιώσουν, είτε δεν αντιδρούν σε τίποτα και ποτέ υπό το φόβο της οικονομικής καταστολής.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες σε όσους εναντιώνονται έμπρακτα στο θεσμό του στρατού και αρνούμαστε να συνεισφέρουμε σε αυτόν είτε με τη ληστρική φορολόγηση της εργασίας μας είτε με τα ίδια μας τα κορμιά και χρόνο από τις ζωές μας.
Καμία ποινική και οικονομική δίωξη στους ολικούς αρνητές στράτευσης!
Ανοιχτή συνέλευση Αγώνα Άνω Πόλης, Θεσσαλονίκη
