14 Φλεβάρη, το δεύτερο αντιμιλιταριστικό καφενείο, στην Βίλα Ζωγράφου.
Στο editorial του πρώτου τεύχους του περιοδικού μας γράφαμε ότι σκοπός μας, παράλληλα με αυτή την περιοδική έκδοση, είναι να οργανώσουμε και μία σειρά από αντιμιλιταριστικά καφενεία σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και καταλήψεις μέσα από τα οποία θα έρθουμε σε επαφή, θα γνωριστούμε, θα συζητήσουμε για τον μιλιταρισμό και το αντιμιλιταρισμό. Κάπως έτσι, λοιπόν, συνεχίζουμε και το Σάββατο 14 Φλεβάρη θα βρεθούμε σον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο της Βίλας Ζωγράφου για το δεύτερο αντιμιλιταριστικό καφενείο. Ζυγίζοντας τις μετεκλογικές διαμορφωθείσες καταστάσεις δεν θα μπορούσαμε να μην έχουμε σαν θεματική τη συγκυβέρνηση του Συριζα με την ακροδεξιά και τις απολήξεις αυτής της συγκυβέρνησης στα πεδία τα οποία αγγίζει η συλλογικότητά μας.
Ένας υπουργός άμυνας που για πρώτη φορά από εκείνον τον Γενάρη του 1996 επέλεξε να πάει στα Ίμια με ελικόπτερο και να ρίξει στεφάνι. Ένας υφυπουργός άμυνας που τη δεκαετία του ΄90 πόζαρε με τη στρατιωτική του στολή και φωτογραφιζόταν στο Πάλε της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, προπύργιο του φασίστα και σφαγέα Κάρατζιτς. Ένας υπουργός εξωτερικών για τον οποίο “ο πατριωτισμός είναι το βασικό κριτήριο προσδιορισμού των εθνικών συμφερόντων” και που ο Φαήλος Κρανιδιώτης είχε πάντα πολλές καλές κουβέντες να πει. Και ένας υπουργός της αστυνομίας ο οποίος επιζητά την “ανακωχή” και την κοινωνική ειρήνη, την ίδια στιγμή που συνεχίζει τον πόλεμο στα σύνορα με τον φράκτη, αλλά και απέναντι σε όσους δε συναινούν στην αστική νομιμότητα.
Σε αυτό το καφενείο, λοιπόν, θα μιλήσουμε για τον Σύριζα και τη συγκυβέρνησή του με την ακροδεξιά. Θα διερευνήσουμε τις θέσεις του για τον μιλιταρισμό, για τη θητεία και τη στάση του απέναντι σε όσους την αρνούνται, για τον στρατιωτικό και αστυνομικό μηχανισμό, για την εξωτερική πολιτική.
