Συμβολή στην ανοιχτή υπόθεση της ολικής άρνησης στράτευσης

Αναδημοσίευση από το site της κατάληψη Σινιάλο. Ένα κείμενο που αναρτήθηκε την επομένη της σχετικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στον χώρο, με την συμμετοχή της πρωτοβουλίας μας.

.

1. Η Ολική Άρνηση Στράτευσης εμφανίζει στο προσκήνιο των κοινωνικών αντιστάσεων την σημασία του Σώματος ως φυσικού φορέα της προταγματικής. Ο ευπρόσωπος χαρακτήρας και η επιθετική ανάληψη ευθύνης για την συγκεκριμένη επιλογή αποτελούν μια ουσιαστική αιχμή για τον διεμβολισμό του πιο σκληρού πυρήνα του κράτους: του θεσμού του στρατού. Το Σώμα αποτελεί σημείο τριβής στην δυναμική αντίθεση της διαλεκτικής κυρίαρχων και κυριαρχούμενων με την Κυριαρχία να μειονεκτεί τόσο σε συμβολικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ουσίας.
Ας μην ξεχνάμε ότι την τελευταία εικοσαετία κύριο μέλημα των στρατιωτικών μηχανισμών ήταν να «απομακρύνουν» τους στρατιώτες σε βεληνεκές ασφαλείας από τους «στόχους». Αεροσκάφη που βομβαρδίζουν από μεγάλη ύψη χωρίς καμία άμεση οπτική επαφή με την «κατάληξη» των βομβών τους και ασφαλή από κάθε ανίχνευση, στρατιωτικοί σχηματισμοί εδάφους που καθοδηγούνται με δορυφορική κάλυψη και με πρώτο μέλημα την «απεμπλοκή» σε κάθε περίπτωση. Την εποχή, επομένως, που τα Σώματα  των αντιστεκόμενων αποτελούν αδιαμφισβήτητη επιβεβαίωση του συνειδητού τους αγώνα, τα Σώματα των υπερασπιστών του Συστήματος βρίσκονται σε ένα βεληνεκές αποποίησης κάθε ευθύνης για τις εγκληματικές τους επιλογές. Δεν είναι τυχαίο ότι στην στρατιωτική ακαδημία των ΗΠΑ -και με δεδομένη την σε ενοχλητικό βαθμό επαγγελματοποίηση των στελεχών του αμερικανικού στρατού- αντιικαθίσταται η στείρα επαγγελματική αγωγή με μια διδακτική ύλη που βρίθει εθνικοπατριωτικού περιεχομένου προκειμένου να επιστρέψει ο «ιδεαλισμός» στο στράτευμα…

2. Κάθε ανάλυση για την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο και την εσπευσμένη συγκεντροποίηση του πλούτου και με δεδομένη την  δομική κρίση του καπιταλισμού σε ένα καθεστώς παγκοσμιοποίησης, οδηγεί σε μια κεντρική επιλογή ακροδεξιάς στροφής, προκειμένου να πληγεί κάθε δυνατότητα των «ανοιχτών κοινωνιών» να παράξουν λύσεις εκτός του Υπάρχοντος. Μέσα σε αυτό το καθεστώς η άνοδος της Χρυσής Αυγής αποτελεί συστημική επιλογή και για τον ελληνικό καπιταλισμό. Σε κοινωνικό επίπεδο αποτελεί κυριαρχικό διακύβευμα για τη διάχυτη ή εστιασμένη κοινωνική (αντι)βία που παράγεται ως αποτέλεσμα της γενικευμένης δυσφορίας να ενισχύει το Σύστημα αντί να του επιτίθεται. Η Χρυσή Αυγή προορίζεται για τον αποπροσανατολισμό της αντιβίας σε μια κατεύθυνση ενός πολέμου μεταξύ των φτωχών και τον διεμβολισμό της κοινωνικής οργάνωσης με παραστρατιωτικές συγκροτήσεις. Η κοινωνική διάχυση του μιλιταρισμού με απώτερο στόχο την στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας αποτελεί, εξάλλου, το φασιστικό Υπόδειγμα. Την ίδια στιγμή, οι τελευταίες κρίσεις σε επίπεδο κορυφής του ελληνικού στρατού καταδεικνύουν την επιτυχημένη οργανωμένη απόπειρα της ακροδεξιάς του θέσμισης. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Μ. Κωσταράκος, υποστήριξε την πρόσφατη πρόταση των 80 βουλευτών της ΝΔ (προεξαρχόντων των Βορίδη και Άδωνι) για την οριστική εκκαθάριση αλλοδαπών αξιωματικών από το στράτευμα και είναι ο μόνος που όχι μόνο διατήρησε τη θέση του αλλά αποτέλεσε και τον βασικό γνωμοδότη για τους αξιωματικούς που κάλυψαν τις κορυφαίες επιτελικές θέσεις.

3. Είναι λοιπόν δεδομένη μια φασίζουσα συμμετρική κίνηση τόσο μέσα στον σκληρό πυρήνα του κράτους με την στελέχωση επιτελικών θέσεων όσο και μέσα στον κοινωνικό ιστό με την διάχυση του μιλιταρισμού μέσω της θεαματικής προώθησης του αξιακού συστήματος της Χ.Α. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το πρόταγμα της Ολικής Άρνησης Στράτευσης είναι κάτι παραπάνω από πασιφανές ότι αποτελεί αιχμιακή υπόσταση για όλο το εναντιωματικό κίνημα. Κάθε απόπειρα  στρατιωτικοποίησης της κοινωνίας απαντιέται με επίθεση σε κάθε θεσμική και παραθεσμική μιλιταριστική έκφραση της Κυριαρχίας και σε αυτόν τον αγώνα οι ολικοί αρνητές στράτευσης με τον ευπρόσωπο και επιθετικό τους χαρακτήρα αποτελούν αδιαμφισβήτητα την αιχμή του δόρατος.